Diferensya entre trocamientos de "Istorya dela lingua djudeo-espanyola"

Contenido eliminado Contenido añadido
Liña 10:
El djudeo-espanyol tiene una gran kantida de biervos arkaizantes, en relasion kon el kasteyano aktual. Muncho de esto se debe a la manka de dinamizmo ke tuvo la lingua en os [[Balkanes]], lejos de [[Espanya]], kuya lingua se enrikesio i troko kon el paso delos anyos. El djudeo-espanyol, por la su parte, akirio vitalita dela lingua turkana i grega, ke lo enrikieron i modernisaron.
 
En los sus lugares de egzilio, los sefaradim mantuvieron la lingua porke era un sinyo de pertenensia a la komunita djudia, i en los lugares donde los sefaradim kompartian espasio kon los ashkenazim, komo manera de deferensiarse. Inkluso enla Turkia Otomana, el espanyol avlado por los djudios era konosido komo ''yahudice''. Un diplomatiko otomano ke visito Espanya enel syeklo XVII se sorprendya dela lingua avlada enel paiz, komo lo manifesto en una karta eskrita a la Sublime Puerta: "Kuriozamente, en Espanha an adoptado la lingua delos djudios de muestro Imperyo"<ref name="Mazower" />.
 
Durante syeklos uvo una importante tradision orala en djudeoespanyol, ansi komo una importante obra literaria. En Selanik, primero otomana i mas tadre grega, donde la komunita sefaradi era el 65% de la povlasyon, el djudeo-espanyol era usado komo ''lingua franca'' enel komersio i en las relasiones sosyalas entre las tres relijones de la sivdad: kristianismo, djudaismo i islam.