Diferensya entre trocamientos de "Istorya dela lingua djudeo-espanyola"

Contenido eliminado Contenido añadido
Liña 15:
Este periodo medio se puede dividir en<ref>Hernández González, Carmen (2001) ''Un viaje por Sefarad: la fortuna del judeoespañol'', en ''El español en el mundo. Anuario del Instituto Cervantes'', Madrid: Plaza y Janés, pp. 281-332. https://cvc.cervantes.es/lengua/anuario/anuario_01/hernandez/p03.htm Artikolo]</ref>.
* Periodo preklasiko: Entre los syeklos XVI i XVII, fue una epoka de traduksiones del ebreo i de afiansamiento dela konsensia de ke esta lingua se puede uzar para la literatura.
* Periodo klasiko: Empiesa en el syklo XVIII i yegasyega asta la mitad del XIX, onde la lingua alkansa la su madures i a un kresimiento de la produksion literaria.
 
En las primeras dekadas del establesimiento delos sefaradim en [[Selanik]] avlavan varias linguas dela peninsula Iberika. Era posivle identifikar en las kals linguas komo el gayego, katalan, asturiano o portugez. Sindembargo, la kantida de sefaradim de orijin kasteyano o andaluz izo ke las otras linguas solo tuvieran sierta enfluensya antes de deshar de ser uzadas.
Liña 23:
En los sus lugares de egzilio, los sefaradim mantuvieron la lingua porke era un sinyo de pertenensia a la komunita djudia, i en los lugares donde los sefaradim kompartian espasio kon los ashkenazim, komo manera de deferensiarse. Inkluso enla Turkia Otomana, el espanyol avlado por los djudios era konosido komo ''yahudice''. Un diplomatiko otomano ke visito Espanya enel syeklo XVII se sorprendya dela lingua avlada enel paiz, komo lo manifesto en una karta eskrita a la Sublime Puerta: "Kuriozamente, en Espanya an adoptado la lingua delos djudios de muestro Imperyo".
 
Durante syeklos uvotuvo una importante tradision orala en djudeoespanyol, ansi komo una importante obra literaria. En Selanik, primero otomana i mas tadre grega, donde la komunita sefaradi era el 65% de la povlasyon, el djudeo-espanyol era usado komo ''lingua franca'' enel komersio i en las relasiones sosyalas entre las tres relijones de la sivdad: kristianismo, djudaismo i islam.
 
== Periodo moderno ==